Πολύ συχνά ακούμε πως ο χορός είναι κάτι που μπορεί να μας απελευθερώσει. Οι εμμονές όμως σε σχέση με τους έμφυλους ρόλους που υπάρχουν σε κάποια είδη του έχει πολλές φορές τα αντίθετα αποτελέσματα. Γι΄αυτό τον λόγο, ο Δημήτρης Κοκκώνης, χορευτής και εμπνευστής των Rainbow Dancers, αποφάσισε να αποδεσμεύσει το τάγκνο απ΄αυτές τους τις εμμονές και να δημιουργήσει την πρώτη ομάδα κουήρ τάνγκο.
Πότε το τάνγκο γίνεται … κουήρ;
Πολλοί πιστεύουν ότι το τάνγκο γίνεται κουήρ όταν χορεύεται από ένα ζευγάρι που και οι δύο χορευτές είναι του ίδιου φίλου. Στο «Queer Tango Athens» όμως ξέρουμε ότι αυτό από μόνο του δεν είναι κουήρ. Για εμάς γίνεται όταν δεν περιορίζεται από κοινωνικές νόρμες που έχουν να κάνουν με την ταυτότητα φύλου, τη σεξουαλικότητα ή όποιο άλλο παράγοντα που μπορεί να δημιουργήσει διάκριση. Το τάνγκο γίνεται είναι κουήρ όταν αποβάλλει δυαδικές σχέσεις όπως Ντάμα-Καβαλιέρος, Γυναίκα-Άντρας, Αδύναμος-Δυνατός, κρατώντας μόνο αυτή του Follower-Leader. Αυτή είναι και η μόνη χορευτική σχέση που χρειάζεται ένα ζευγάρι για να επικοινωνήσει. Στην συνέχεια όμως, όπως σε κάθε μορφή αποτελεσματικής επικοινωνίας, οι ρόλοι αυτοί πρέπει να εναλλάσσονται μεταξύ τους, ώστε η μόνη υποχρέωση του ζευγαριού είναι να χορεύει με αρμονία στη μουσική. Με λίγα λόγια το τάνγκο γίνεται κουήρ όταν απελευθερώνεται και αναδύεται στην πιο καθαρή μορφή του.
Πώς ξεκίνησε η ιδέα για μια ομάδα κουήρ τάνγκο;
Όλα ξεκίνησαν από την ομάδα των Rainbow Dancers. Στην αρχή ήμουν διστακτικός να δημιουργήσω μια ομάδα τάνγκο. Η στερεοτυπική μορφή που προβάλλεται από την κοινότητα του τάνγκο στην Ελλάδα με έκανε να αμφιβάλλω. Δεν ήθελα να δημιουργήσω κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί αλλοίωση η παραποίηση του χορού αυτού. Δεν πίστευα ότι είμαι έτοιμος. Παρόλ’ αυτά ήταν μοιραίο να συμβεί. Σε μια καλοκαιρινή milonga είχα την χαρά να παρακολουθήσω ένα χορευτικό show από τον Lucas Fernandes. Έναν χορευτή που χορεύει τεχνική tango με τακούνια. Εκείνο το μοιραίο βράδυ γνώρισα και την συνάδελφο μου Μαρία Μπελεφάντη με την οποία μοιραζόμαστε το όραμα του «Queer Tango Athens» μέχρι και σήμερα. Μετά από αυτό, η ιδέα δεν μπορούσε να φύγει από το μυαλό μου. Έκανα έρευνα και βρήκα ένα ολόκληρο κίνημα κουήρ τάνγκο το οποίο υπάρχει σε όλο τον κόσμο. Έτσι λοιπόν μέσα από κουβέντα με πολλούς δασκάλους, που μοιράζονται το ίδιο όραμα με εμένα, δημιουργήσαμε την ομάδα αυτή.
Πόσο εύκολο είναι να αποδομήσεις την έννοια του φύλου σε ένας είδος χορού που βασίζεται τόσο πολύ στο δίπολο καβαλιέρος – ντάμα, άνδρας – γυναίκα, δυνατός – αδύναμος; Υπάρχει κάποιο μήνυμα σ΄όλο αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι είναι αρκετά δύσκολο. Το τάνγκο τουλάχιστον όπως παρουσιάζεται σήμερα από τις διάφορες σχολές και δασκάλους αποτελεί συχνά μία μικρογραφία της κοινωνίας. Πολλοί χορευτικοί κανόνες παρουσιάζονται στο μάθημα ως συνέχεια των στερεότυπων που υπάρχουν μέσα στην κοινωνία αυτή. Εγώ αρχικά ξεκίνησα με το να καταργήσω τους ίδιους τους όρους Ντάμα – Καβαλιέρος, γιατί ως ακτιβιστής γνωρίζω ότι πολλές φορές οι λέξεις έχουν μεγάλη δύναμη. Καθιέρωσα τη χρήση των λέξεων follower και leader που είναι περισσότερο κατάλληλες για την περιγραφή των χορευτικών ρόλων χωρίς να προωθούν στερεότυπα. Στην συνέχεια δημιούργησα συνδυασμούς τάνγκο βημάτων, τα οποία οδηγούν το ζευγάρι στο να εναλλάσσει τους ρόλους κατά τη διάρκεια του χορού, χωρίς να διακόπτεται ο χορός στην μουσική. Φυσικά και προκύπτουν πολλά μηνύματα απ΄αυτό. Αρχικά, βλέπουμε ότι μπαίνοντας και στους δύο ρόλους ένας άνθρωπος μπορεί εύκολα να καταλάβει ότι αυτό το δίπολο πιο πολύ περιορίζει τον χορευτή – άνθρωπο παρά τον βοηθάει. Για το «Queer Tango Athens» αυτή η προσέγγιση παρουσιάζεται σαν μία πρόταση που δεν έχει σκοπό να καταργήσει άλλες νοοτροπίες απλά να δημιουργήσει και άλλες εναλλακτικές δυναμικές στον χορό. Είναι πολύ πιο απλό να σκεφτούμε ότι το τάνγκο είναι απλά μία αγκαλιά γεμάτη αγάπη που μπορεί να πάρει περισσότερες από μία μορφές.
Πόσο απελευθερωτική μπορεί να γίνει για ένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο η συμμετοχή σ΄αυτή την ομάδα;
Από την εμπειρία μου δουλεύοντας πολύ με ΛΟΑΤΚΙ άτομα και ως ΛΟΑΤΚΙ άτομο κι ο ίδιος, μπορώ να πω με σιγουριά, ότι η εμπλοκή με οποιαδήποτε ομάδα που προωθεί αξίες όπως η ισότητα, η ευγένεια, η ενσυναίσθηση, η προσωπική βελτίωση κ.α. είναι πάντα λυτρωτική. Μέσα στα μαθήματα έχω δει άτομα πραγματικά να βρίσκουν τη φωνή τους. Να βελτιώνουν την αυτοπεποίθησή τους, να δουλεύουν την αποδοχή τους είτε σε σχέση με τον εαυτό τους είτε με άλλα άτομα γύρω τους. Επίσης, έχω δει να γεφυρώνονται χάσματα μεταξύ οικογενειών αλλά και μεταξύ διαφορετικών ατόμων που ανήκουν στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Κάτι ακόμα που βίωσα αρκετά έντονα ήταν ο προβληματισμός που υπήρχε στα μέλη σε σχέση με το σώμα τους και την επαφή τους με άλλα σώματα και γενικότερα με την κίνηση. Μέσω του χορού μαθαίνουν να αναπτύσσουν αρκετές ικανότητες και δεξιότητες. Αυξάνουν την αυτοπεποίθησή τους και αισθάνονται πιο άνετα μέσα στο σώμα τους. Ο χορός είναι ένα μέσο έκφρασης που πραγματικά μπορεί να απελευθερώσει πολλά κομμάτια του εαυτού μας.
Πώς μπορούμε να γίνουμε και εμείς περήφανοι rainbow dancers;
Αρχικά, μπορείτε να μπείτε στο rainbowdance.gr και να βρείτε όλες τις πληροφορίες σε σχέση με την λειτουργία και τα μαθήματα της ομάδας. Στην συνέχεια μπορείτε να έρθετε σε κάποιο από τα τμήματα μας στην σχολή μας στην Αγάθωνος 6 στο Μοναστηράκι (σ.σ. πολύ κοντά στο μετρό). Εκεί θα έχετε την ευκαιρία να ανακαλύψετε τι σας ταιριάζει είτε αυτό είναι Tango είτε Latin ή δυναμικές Reggaeton χορογραφίες.
Μια καλή ευκαιρία γνωριμίας είναι τα δωρεάν μαθήματα που θα γίνουν στη σχολή στις 1-2-3 Οκτωβρίου στις 19:00 με 22:00. Ίσως πάλι να μην θέλετε να κάνετε μάθημα και απλά να θέλετε να έρθετε να διασκεδάσετε μαζί μας σε ένα από τα μηνιαία Rainbow Party μας στο Danzarin στον Κεραμεικό. Το επόμενο είναι στις 12 Οκτωβρίου όπου θα γίνει και η βράβευση των μαθητών της ομάδας από πέρσι. Το ποιο σημαντικό όμως για να γίνει κάποιος Rainbow Dancer είναι να ακολουθήσει την φιλοσοφία της ομάδας μας για την ελεύθερη έκφραση μέσα στο χορό. Μια φιλοσοφία που τάσσεται συνεχώς απέναντι σε κάθε μορφή διάκρισης.